گشت یک‌روزه در برنامه «بچّه‌محل» / داداش جان! راحت باش

گشت یک‌روزه در برنامه «بچّه‌محل»

داداش جان! راحت باش

گزارش: نیره رضایی مطلق   

عکس‌ها: روابط عمومی برنامه‌ی «بچّه محل» 

هر كس همه‌ی برنامه‌های عمو پورنگ را دیده یك دستش بالا! حالا هركس از دیدن «بچه‌محّل» لذت برده آن‌یکی دستش هم بالا! من كه هر دو تا دستم بالاست؛ شما چطور؟!

درست همان موقع كه آخرین قسمت فصل سوم «محّله‌ی گل‌وبلبل» با خداحافظی بهنوش بختياري در نقش پروانه چمني که ریيس شوراي محله بود، تمام شد، احمد درویش‌ علی‌پور، کارگردان همه‌ی‌ مجموعه‌های عمو پورنگ گفته بود كه دیگر قصد ندارد داستان این محلّه را به این شکل ادامه بدهد. همان موقع بود كه شیرینی شکست ملکه‌ی سایه‌ها و پیروزی اهالی محلّه با کمک عمو نوروز در ذهنمان ماند و فکر کردیم چه بد که باید با سارا خوئینی‌ها در نقش همسر آقای خوشحال و ملیکا شریفی‌نیا یا همان نازخاتون در نقش همسر گلدون‌خان و نصرالله رادش در نقش شاباش خداحافظی كنیم. اما این انتظار خیلی هم طول نکشید. عمو پورنگ با داستانی تازه و آدم‌های دوست‌داشتنی برگشته است. حالا دیگر می‌توانیم با خوشحالی ماجراهای خانواده‌ی پورنگ، گلدون‌خان و بلبل‌خان را دنبال کنیم و دوباره به محلّه‌ی عمو پورنگ برگردیم!

در ادامه با گلپونه همراه باشید تا گشتی یک‌روزه در برنامه «بچّه‌محل» داشته باشیم:

کودکان در خانه، همیاران محیط‌زیست

سری تازه عمو پورنگ با نام «بچّه‌محل» قرار است با شکل و شمایل جدید در صد قسمت روی آنتن شبکه‌ی دو تلویزیون برود و غروب‌های تابستان امسال را از آن خود کند. این بار هم از ورود همسایه‌های تازه به این محله و دیدن شخصیت‌های جدید باید خوشحال باشیم. داستان این مجموعه هم مانند همیشه آموزنده و سرگرم‌کننده است. ماجراهای «بچّه محل» مربوط به زمانی است که بالاخره مردم ویروس کرونا را شکست داده‌اند. سه ماه پس از شکست کرونا اهالی محله آرام‌آرام به زندگی عادی خود برگشته‌اند؛ اما تأثیرات کرونا هنوز در رفتار آن‌ها دیده می‌شود. داداش جان، مرد اسباب‌بازی‌فروش که به‌تازگی به محلّه نقل‌مکان کرده، از حامیان سرسخت محیط‌زیست است. او به‌اتفاق عمو پورنگ تلاش می‌کند تا همه‌ی اهالی محلّه را تبدیل به حافظان محیط‌زیست کند. آنان می‌خواهند پویش «همیاران محیط‌زیست» را به کمک بچّه‌ها راه‌اندازی کنند.

بازیافتی‌ای به نام سربالا

محمد درویش علی‌پور، نویسنده برنامه‌های عموپورنگ درباره‌ی ایده اصلی این برنامه می‌گوید: «بعد از «محله گل‌وبلبل ۳» تصمیم گرفتیم از آن فضا بیرون بیاییم و بچّه‌ها را وارد دنیای دیگری کنیم. اولین کاری که کردیم خداحافظی با آدم‌بدها بود. در این سری شخصیت منفی نداریم و اهالی محل بین خودشان ماجراهای تلخ و شیرین را به وجود می‌آورند. در عوض شخصیت‌های تازه در مکان‌های تازه به کار اضافه کرده‌ایم. داداش‌خان برادر نون‌خالی‌خور با بازی سروش جمشیدی یکی از این‌هاست. ماحصل تلاش داداش‌خان که اسباب‌بازی‌فروش است، خلق شخصیت‌ فانتزی «سربالا»ست که از مواد بازیافتی درست شده و شبیه وسیله‌ی کوچک مکانیکی است که کاربردهای زیادی دارد و اصطلاحاً بهش گجت می‌گویند.

عزیزم تو راحت باش

شاید فکر کنید یک مجموعه بدون شخصیت بد می‌تواند کسل‌کننده باشد؛ اما در «بچّه‌محل» آن‌قدر اتفاقات جورواجور برای اهالی محل می‌افتد که در نوع خودش جالب و سرگرم‌کننده است. مثلاً انتخاب رامین ناصرنصیر در نقش راحت باش چوبسرایی به‌تنهایی می‌تواند سوژه باشد. او همسر گلناز ـ با بازی سوسن پَرور ـ خواهر گلدون و بلبل است. راحت باش نماد آدم‌های تنبلی است که فقط ادعا دارند اما در عمل وابسته به دیگران‌اند. کمند امیرسلیمانی در نقش پوپک، خواهر پورنگ که چند تا مدرک لیسانس دارد به‌تازگی از شهر دیگر به خانه برگشته است. یکی از دغدغه‌های او حفظ محیط‌زیست است و در جایگاه جوان آگاه به موضوعات روز، به اهالی محل کمک می‌کند.

 یک شکم پُر از بطری خالی

به نظر می‌آید در میان این شخصیت‌ها نقش «سربالا» عروسک «داداشی‌جان» با بازی ایمان صفا از همه جالب‌تر در آمده است. داداشی او را با وسایل بازیافتی ساخته است و البته او هم از ظلمی كه به او شده و بطری‌هایی كه در شكمش است، ناراحت است. «سربالا» نمونه‌ی بچّه‌های کنجکاو و مؤدبی است که به هم‌سن‌وسال‌هایش کمک می‌کند.

از مهوش تا برآورد پُرسود

در «بچّه محل» مهمان زیاد داریم. هر چند قسمت یک بازیگر شناخته‌شده به‌عنوان مهمان در نقشی مناسب به برنامه اضافه می‌شود. او با خودش قصّه‌ای دارد و ماجراهایی را به وجود می‌آورد و بعد از پایان ماجرا از محلّه می‌رود. مهوش، خواهر نیازخانم و خاله‌ی پورنگ با بازی آشا محرابی که از رشت آمده است، سیامک، نوه‌ی تقلّبی آقای وکیلی با بازی امیر غفارمنش که خیلی زود دستش رو می‌شود و برآورد پرسود با بازی امیرحسین صدّیق که طراح معماری است و برای شکل‌و‌شمایل محلّه فکرهایی در سر دارد، از همین این مهمانان هستند که چند روزی به محلّه‌ی پورنگ می‌آیند و با خودشان ماجراهایی جالب را رقم می‌زنند.

زندگی کردن را از بچّه‌ها یاد می‌گیرم

عموپورنگ مجری محبوب کودکان در دفترچه‌ی خاطرات خیلی از ما جای به‌خصوصی دارد. از بچّه‌هایی که حالا بزرگ شدند ولی روی یک برگ دفترشان اسم عموپورنگ مانده، تا بچه‌های امروز که با ذوق پای تلویزیون می‌نشینند و همراه «بچّه‌محل» اتّفاق‌های بامزه و دیدنی این محله را دنبال می‌کنند. او به جاي نصيحت، شعر و آواز مي‌خواند، با بچّه‌ها شوخي مي‌کند و هر بار با کارهای نو پیش بچّه‌ها می‌آید. با یک طرح و فکری تازه، چون می‌داند بچّه‌‌های امروز دیگر به «هزار و شصت و شونزده»، «کتابخانه پورنگ» و «محلّه گل‌وبلبل» راضی نیستند و دوست دارند هر بار شخصیت‌های دیگری غافلگیرشان کند.

بچّه‌محلی در جغرافياي تلويزيون

داریوش فرضیایی می‌گوید به خاطر عموپورنگ بودن باید بین بچّه‌ها باشم و به نظر آن‌ها احترام می‌گذارم. همه‌ی تلاشم را می‌کنم که بچّه‌ها موضوع‌های مهم و به‌دردبخور زندگی‌شان را از راه برنامه‌های کودک یاد بگیرند. برای همین در «بچّه‌محل» حرف‌هایم حرف دل بچّه‌هاست. او می‌گوید: «این محلّه یک فرصت تازه است تا ما با قصه‌های مختلف سراغ کودکان برویم. هر بار یک ماجرا در محله داریم و پورنگ هم از اهالی این محل است که با پدرومادر، پدربزرگ و خواهرش زندگی می‌کند. پورنگ هم مثل بقیه آدم‌ها اشتباه می‌کند، عذرخواهی می‌کند و یاد می‌گیرد چه‌طور زندگی کند.

به اشتراک بگذارید:

golpoonemag.ir/?p=1542

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *